پرداخت در مقصد (Freight Collect) و پرداخت در مبداء (Freight Prepaid) هر دو ترتیبات حمل و نقل مرتبط با صادرات و واردات هستند. از هر یک از آنها میتوان برای نشان دادن مسئولیت هزینههای حمل و نقل در تجارت بینالمللی استفاده کرد. این دو مورد از رایجترین و اغلب اشتباهگرفتهشدهترین شرایط پرداخت در صنعت حمل و نقل هستند؛ که میتواند باعث سردرگمی زیادی شود. اینکه هزینههای حمل و نقل برعهده خریدار (یا واردکننده) یا فروشنده (یا صادرکننده) باشد، به وضوح در اینکوترم مربوطه که مبادله واردات تحت آن انجام میشود، مشخص شده است.
پس کرایه یا پرداخت در مقصد یک اصطلاح پرداختی محبوب است که اغلب توسط حاملهای بزرگ یا کسانی که محمولهها را به مکانهای مختلف (به ویژه ایالتها و کشورهای مختلف) ارسال میکنند، استفاده میشود، زیرا به بهبود جریان نقدی کمک میکند و امکان کنترل بیشتر بر برنامههای حمل و نقل را فراهم می کند.
اما این اصطلاح به چه معناست؟ در پرداخت در مقصد، هزینههای حملونقل بهجای طرفی که محموله را ارسال میکند (فرستنده)، به طرف دریافتکننده محموله که غالباً گیرنده کالا خوانده میشود، حساب میشود. اساساً شخصی که در پایان محموله را “دریافت میکند” باید هزینه حمل و نقل آن را بپردازد. طرفی که کالا را ارسال می کند، قبل از ارسال محموله، در مورد شرایط این پرداخت مذاکره میکند، که باید در سفارش خرید، قرارداد یا اسناد حمل و نقل همراه با حمل ثبت شود. در پرداخت در مقصد خریدار یا گیرنده هزینه حمل و نقل کالا را در زمان دریافت آن پرداخت میکند. سپس نماینده شرکت حمل و نقل، هزینههای حمل و نقل را در بندر مقصد دریافت میکند و کالا را در برابر بارنامه معتبر به خریدار یا نماینده تحویل میدهد.
هنگامی که یک محموله تحت شرایط پرداخت در مقصد ارسال می شود، حامل کالا را به محل تحویل گیرنده تحویل میدهد و هزینه حمل و نقل را قبل از آزاد کردن محموله دریافت میکند. این روش پرداخت معمولاً زمانی استفاده میشود که گیرنده، اعتبار خوبی نزد شرکت حمل کننده داشته باشد و به گیرنده اجازه می دهد تا کنترل بیشتری بر فرآیند حمل داشته باشد.
از مزایا و معایب استفاده از پرداخت در مقصد میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
با این روش، فرستنده و گیرنده میتوانند از دردسر تعقیب پرداختها، به ویژه در مورد هزینههای جانبی اضافی جلوگیری کنند. این بدان معناست که در صورت وجود کارمزدهای اضافی، پرداختهای اضافی دیگر نیازی به هماهنگی نیست و هر دو طرف میتوانند از غافلگیری ناخوشایند بدهکار بودن مبلغ غیرمنتظره جلوگیری کنند.
حامل با جدا کردن تاریخ پرداخت برای خود کالا و هزینه حمل، هزینهها را جمع آوری میکند و به کسب و کارها امکان انعطاف بیشتر و مدیریت آسانتر جریانات نقدی را میدهد.
پرداخت در مقصد (Freight Collect) به اعتماد بین فرستنده و گیرنده متکی است. آیا گیرنده هزینههای تحویل را پرداخت میکند یا خیر؟ مهم است که به یاد داشته باشید که هرگز تضمینی 100٪ وجود ندارد که گیرنده هزینه حمل و نقل را در زمان رسیدن و تحویل کالا بپردازد. این میتواند فرستنده را در معرض خطر پرداخت هزینه ذخیرهسازی یا بازگرداندن محموله به آنها قرار دهد و در نتیجه دردسر اضافی و گاهی اوقات حتی هزینههای قانونی گرانی برای بازیابی هزینهها به همراه داشته باشد.
همانطور که ممکن است حدس بزنید، Freight Prepaid برخلاف Freight Collect است. تحت این اصطلاح، هزینه حمل و نقل توسط فرستنده کالا به جای گیرنده «پرداخت» میشود و این هزینه اضافی در قیمت خرید کالا لحاظ میشود. همچنین به این معنی است که فرستنده مسئول هرگونه هزینه اضافی و جانبی است که ممکن است در فرآیند حمل و نقل ایجاد شود. هزینه حمل و نقل در فاکتور ارسال شده به گیرنده درج میشود و گیرنده نیازی به پرداخت هزینه اضافی به شرکت حمل و نقل ندارد.
از مزایا و معایب استفاده از پرداخت در میداء میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
حمل و نقل پرداخت در مبداء این مزیت را دارد که یک روش پرداخت نسبتاً اولیه است که از منافع فرستنده در هنگام شروع رابطه با گیرندگان کالا محافظت میکند. این روش اطمینان حاصل میکند که اکثریت قریب به اتفاق هزینه قبل از ارسال کالا پوشش داده میشود و امکان ذخیره یا بازگرداندن کالا به هزینه فرستنده را کاهش میدهد.
حمل و نقل پرداخت در مبداء، به ویژه ترتیبات مقصد رایگان در کشتی (FOB)، اغلب به این معنی است که فرستنده مالکیت قانونی کالا را در حین حمل و نقل دریایی حفظ میکند و تنها پس از تحویل کالا، مالکیت آن را منتقل میکند. این مزیتهایی را برای طرفینی که کالاهای شکننده را مبادله میکنند یا کسانی که به خدمات تحویل سفارشی نیاز دارند، ارائه میدهد. حملکنندگان این کالاها اغلب به بیمهنامههای محفوظ برای پوشش ریسک حمل و نقل نیاز دارند؛ که در بسیاری از موارد فقط زمانی اعمال میشود که مالکیت کالا را در طول سفر خود حفظ کنند.
مهم است که به یاد داشته باشید که ترتیبات پرداخت در مبداء همیشه تضمین کننده پرداخت “تمام و کمال” نیست، زیرا هزینههای اضافی ممکن است در طول سفر متحمل شود. این میتواند منجر به این شود که فرستنده باید ضرر را ببلعد یا از گیرنده بخواهد هزینه اضافی را بپردازد. در این شرایط، پرداختها میتوانند به دلیل ماهیت غیرمنتظرهشان به تعویق بیفتند و باعث ایجاد مشکلاتی در جریان نقدینگی برای تجارت شما شود.
به طور کلی، پرداخت در مبداء، هماهنگی تحویل کالاها را که اغلب مستلزم هزینههای اضافی هستند، یا در مواردی که پرداختهای با تأخیر از نظر سازمانی یا مالی ضروری است، آسانتر میکند. با این حال، جمعآوری بار متکی به درجه بالاتری از اعتماد بین دو طرف است، زیرا در صورت بروز مشکل، پول بیشتری برای فرستنده در خطر است. بسیاری از کسبوکارها دریافتهاند که پرداخت در مبداء، تعادل ایدهآلی بین نیاز فرستنده به امنیت در قالب پرداخت پیشپرداخت با تمایل گیرنده برای توزیع بار مالی یک محموله، بهویژه در مورد محمولههای بزرگتر، فراهم میکند.
از طرف دیگر، حملونقل پرداخت در مقصد، برای محمولههایی ایدهآل است که بعید است هزینههای جانبی را متحمل شوند، به این معنی که هماهنگی پرداخت اغلب از طریق یک تراکنش ساده انجام میشود. حمل و نقل پرداخت در مقصد اغلب توسط ارسالکنندگان با حجم پایینتر یا کسانی که به طرفهایی ارسال میکنند که هنوز پایه و اساس اعتمادی با آنها ایجاد نکردهاند، استفاده میشود. به عنوان مثال، اگر یک فرستنده مجبور باشد فقط سه جعبه بادکنک را برای راه اندازی فروشگاه لوازم جانبی بفرستد، پرداخت در مقصد راهی ایده آل برای ایجاد اعتماد بین دو طرف خواهد بود، به ویژه زمانی که گیرنده جریان نقدی ثابتی ندارد.
تفاوت اصلی بین پرداخت در مبداء و پرداخت در مقصد به شرح زیر است:
مسئولیت هزینههای حمل و نقل: در پرداخت در مقصد، گیرنده هزینه حمل و نقل را هنگام تحویل پرداخت میکند، درحالی که در حمل پرداخت در مبداء، فرستنده هزینه حمل و نقل را قبل از ارسال کالا پرداخت میکند.
کنترل بر فرآیند حمل و نقل: در پرداخت در مقصد به گیرنده کنترل بیشتری بر فرآیند حمل و نقل داده میشود، درحالی که حمل پرداخت در مبداء به فرستنده اجازه میدهد کنترل خود را حفظ کند.
ریسک پرداخت: در صورت عدم پرداخت هزینه حمل و نقل توسط گیرنده، پرداخت در مقصد، فرستنده را در معرض خطر پرداخت قرار میدهد، در حالی که در حمل پرداخت در مبداء این خطر را از بین میبرد زیرا فرستنده هزینه را از قبل پرداخت میکند.
هر دو نوع پرداخت حمل بسته به نیازهای خاص فرستنده و گیرنده، مزایا و معایب خود را دارند. برای انتخاب درست، عواملی مانند وضعیت اعتبار نزد شرکت حامل، کنترل بر فرآیند حمل و نقل و پیامدهای جریان نقدی را در نظر بگیرید. با درک این روشهای پرداخت و سنجیدن دقیق مزایا و معایب آنها، میتوانید استراتژی حمل و نقل خود را بهینه کنید و کارایی کلی زنجیره تامین خود را بهبود بخشید.
لجستیک و حملونقل امروزه بیشتر صنایع با جابهجایی کالا از نقطهای به نقطه دیگر مرتبط بوده یا تحت تاثیر آن...
کانتینر چیست؟ تعداد زیادی از کالاهایی که ما هر روز استفاده میکنیم، از غذا گرفته تا دارو، لوازم الکترونیکی، ماشین...
سوختهای جایگزین در حمل و نقل دریایی سوختهایی که در کشتیها استفاده میشوند، تاریخچهای طولانی دارند که به دورانهای مختلف...
آموزش اعتبار سنجی شرکتهای چینی و بررسی اصالت وجود آنها ﻣﻨﺎﺳﺐ برای ﺻﺎدر ﮐﻨﻨﺪه و وارد ﮐﻨﻨﺪه، ﻓﻌﺎلانﺗﺠﺎری و ﻋﻼﻗﻪ...
بنادر جهان در حالی که هر کشوری دارای بندر اختصاصی خود میباشد و برای بهبود زیرساختهای بندری خود تلاش میکند،...
کدام نوع ماشین حمل و نقل جاده ای برای بارمان مناسب است؟ این سوالی است که اغلب مشتریان ما مطرح...