سوختهای جایگزین در حمل و نقل دریایی
سوختهایی که در کشتیها استفاده میشوند، تاریخچهای طولانی دارند که به دورانهای مختلف و تغییرات صنعت حمل و نقل دریایی بازمیگردد. در ادامه به بررسی مختصری از تاریخچه سوخت کشتی میپردازیم:
– قرون وسطی و قبل از آن: در این دوران، اغلب کشتیها به وسیله باد و چوب حرکت میکردند. باد با استفاده از بادبانها برای جابهجایی کشتی استفاده میشد و در برخی موارد چوب به عنوان سوخت برای گرم کردن و آشپزی مورد استفاده قرار میگرفت.
– انقلاب صنعتی: با پیشرفتهای انقلاب صنعتی و اختراع موتور بخار، سوختهایی مانند زغال سنگ شروع به استفاده در کشتیهای بخار شدند.
– قرن 20: با پیشرفتهای فناوری و توسعه صنعت نفت، فیول سنگین و دیزل به عنوان سوخت اصلی برای کشتیهای بزرگ و تجاری معرفی شدند.
– سالهای اخیر: با افزایش نگرانیها در مورد تغییرات آب و هوایی و آلودگی هوا، جهتگیریهای جدیدی در زمینه استفاده از سوختهای پاکتر و موثرتر مانند گاز طبیعی مایع (LNG)، بیوسوختها و حتی تکنولوژیهای برقی مانند باتریها آغاز شده است.
– آینده: با توجه به تغییرات زیست محیطی و قوانین جهانی، تلاشهایی در جهت کاهش گازهای گلخانهای از سوی صنعت حمل و نقل دریایی انجام میشود. در این راستا، تحقیقات بر روی سوختهای جدید مانند هیدروژن و تکنولوژیهای جدید مانند سلولهای سوختی افزایش یافته است.
در کل، سوختهای مورد استفاده در کشتیها با توجه به نیازها، فناوریها و چالشهای زیست محیطی در طول زمان تغییرات زیادی کردهاند و به نظر میرسد که این تحولات در آینده نیز ادامه داشته باشد.
انواع سوختهای جایگزین در حمل و نقل دریایی
انتشار گازهای گلخانهای، استفاده از سوختهای جایگزین و تکنولوژیهای پاک در این حوزه دارای اهمیت زیادی میشود. زیر مجموعههای “سوختهای جایگزین در حمل و نقل دریایی” به شرح زیر است:

سوختهای مایع:
- متانول: استفاده از متانول به عنوان یک سوخت جایگزین برای کشتیها.
- LNG (گاز طبیعی مایع): استفاده از LNG به عنوان یک سوخت پاکتر نسبت به سوختهای فسیلی سنتی.
تکنولوژیهای الکتریکی:
- کشتیهای الکتریکی: استفاده از باتریها برای انرژی کشتیها.
- کشتیهای هیبریدی: ترکیبی از سوخت مایع و باتری.
سوختهای بیو:
- بیودیزل: سوختهای تولید شده از چربیها یا روغنهای گیاهی.
- بیومتانول: متانول تولید شده از منابع زیستی.
هیدروژن و تکنولوژیهای وابسته:
- کشتیهای هیدروژنی: استفاده از هیدروژن به عنوان یک حامل انرژی.
- فناوری پیل سوختی: تولید برق از هیدروژن برای حرکت کشتی.
تکنولوژیهای ذخیرهسازی انرژی:
- سیستمهای ذخیرهسازی حرارتی: ذخیره و استفاده از انرژی حرارتی.
- سیستمهای ذخیرهسازی هوای فشرده: استفاده از هوای فشرده به عنوان حامل انرژی.
سایر فناوریها:
- فناوریهای جلبکی: استفاده از جلبک به عنوان منبع برای تولید سوخت.
- کاهش مصرف سوخت با بهینهسازی هیدرودینامیکی: استفاده از طراحیها و فناوریهای جدید برای کاهش مقاومت در آب و بهبود کارایی سوختی.