هواپیماهای تمام بار بخش مهمی از سیستم حمل و نقل مدرن هستند که کالاها و مواد را به سرعت در سراسر جهان از طریق حمل و نقل هوایی جابه‌جا می‌کنند. هواپیماهایی که به طور خاص برای حمل بار طراحی شده‌اند و هیچ چیز دیگری حمل نمی‌کنند (برخلاف هواپیماهای مسافربری که باید بتوانند افراد را در خود جای دهند، هواپیماهای تمام بار تنها با در نظر گرفتن جاگیری محموله با حداکثر ظرفیت). این بدان معنی است که آن‌ها معمولاً بسیار گسترده‌تر از هواپیماهای مسافربری هستند و فضای بسیار بیشتری برای ذخیره‌سازی دارند.
هواپیماهای تمام بار معمولاً دارای درهای بار بزرگ و سقف‌های بلند هستند که بارگیری و تخلیه‌بار را آسان می‌کند. آن‌ها همچنین دارای انبار بزرگی هستند که به آن‌ها امکان حمل محموله بزرگ را می‌دهد. هواپیماهای تمام بار معمولاً برای حمل و نقل محموله‌های سنگین و بزرگ مانند وسایل نقلیه، ماشین آلات و سایر اقلام بزرگ استفاده می‌شوند. و دو محفظه اصلی دارند:
عرشه اصلی که بیشتر محموله در آن ذخیره می‌شود و عرشه پایینی که معمولاً برای اقلام کوچک‌تر یا برای مواردی که نیاز به دسترسی سریع‌تر دارند استفاده می‌شود. نحوه بارگیری و تخلیه هواپیماهای تمام بار نیز با هواپیماهای مسافربری متفاوت است. در حالی که هواپیماهای مسافربری معمولاً مسافران را از طریق یک سری درها سوار و پیاده می‌کنند، هواپیماهای تمام بار معمولاً از طریق درهای باری بزرگ در جلو یا عقب هواپیما بارگیری و تخلیه می‌شوند. این امکان بارگیری و تخلیه‌بار بسیار سریع‌تر و کارآمدتر را فراهم می‌کند. انواع مختلفی از هواپیماهای تمام بار وجود دارد. در این‌جا چند نمونه آورده شده است:
بوئینگ اف 400-747 یک هواپیمای پهن پیکر تمام باری است که توسط هواپیماهای تجاری بوئینگ تولید می‌شود. در سال 1993 معرفی شد و تا سال 2002 تولید شد. اف 400-747 نسخه باربری 400-747 است و می تواند تا 124 تن بار را حمل کند. برد آن 4350 مایل دریایی است و می‌تواند در ارتفاع 35000 فوتی حرکت کند.
ایرباس A300-600F یک هواپیمای تمام باری دو موتوره است که توسط شرکت ایرباس ساخته شده است. این نسخه باربری (F) A300-600 است. A300-600F اولین پرواز خود را در 9 اکتبر 2007 انجام داد و توسط ایرفرانس در 25 اکتبر 2007 معرفی شد. دارای یک درب بار در عرشه اصلی و یک درب بار جانبی است. می‌توان از آن برای حمل محموله‌های بسته‌بندی شده و کانتینری استفاده کرد.
Antonov An-124 یک هواپیمای باربری فوق سنگین است که طراحی آن توسط شوروی انجام شده است. این بزرگ‌ترین هواپیمای ترابری نظامی در جهان است. An-124 برای حمل و نقل محموله‌های بزرگ و سنگین و انتقال آن‌ها به پایگاه‌های نظامی و فرودگاه‌های غیرنظامی با زیرساخت‌های زمینی محدود طراحی شده بود. حداکثر ظرفیت حمل بار 150 تن است. An-124 در نقش‌های مختلف نظامی و غیرنظامی از جمله حمل تانک، خودروهای زرهی و سایر تجهیزات سنگین، کمک‌های بشردوستانه و حمل و نقل محموله‌های بزرگ برای صنایع هوافضا و ساختمان استفاده می‌شود.
Lockheed L-100 Hercules یک هواپیمای ترابری نظامی چهار موتوره توربوپراپ است که توسط لاکهید طراحی و ساخته شده است. هرکول برای جایگزینی هواپیماهای باری قدیمی با موتور پیستونی مانند C-130 Hercules طراحی شد. L-100 اولین بار در سال 1964 پرواز کرد و تا سال 1992 تولید شد. در مجموع 219 فروند L-100 ساخته شده است.
McDonnell Douglas MD-11F یک هواپیمای باری پهن پیکر و دو موتوره است که توسط مک دانل داگلاس طراحی و ساخته شده است. این یک مشتق از MD-11 است و تغییرات زیادی برای بهبود عملکرد و اقتصادی آن دارد. این هواپیما اولین بار در سال 1995 پرواز کرد و در سال 1996 وارد خدمت شد. در مجموع 60 هواپیما ساخته شد که آخرین آن در سال 2001 تحویل داده شد.
Ilyushin Il-76TD-90VD یک هواپیمای ترابری نظامی شوروی است. این یک نسخه ارتقاء یافته از Il-76MD با کابین شیشه‌ای جدید و موتورهای قوی‌تر است. این هواپیما می‌تواند تا 60 تن محموله را حمل کند و در باندهای هوایی کوتاه فرود آید. در عملیات‌های مختلف نظامی و بشردوستانه از جمله تخلیه غیرنظامیان از مناطق درگیری استفاده شده است.
بوئینگ اف 8-747 یک هواپیمای باری پهن پیکر است که در سال 2011 معرفی شد. این هواپیما بزرگ‌ترین نوع 8-747 و بزرگ‌ترین هواپیمای باری تجاری در جهان است. اف 8-747 می‌تواند تا 140 تن بار را حمل کند و بردی بیش از 8000 مایل دارد.
ایرباس A330-200F یک هواپیمای باری دو موتوره است که ایرباس توسعه داده است. این هواپیما بر اساس هواپیمای مسافربری ایرباس A330-200 ساخته شده است و اولین بار در سال 2011 تحویل داده شد. A330-200F می‌تواند تا 70 تن بار را حمل کند و حداکثر برد آن 4000 مایل دریایی است.
آنتونوف An-225 یک هواپیمای باری شش موتوره است که در دهه 1980 توسط اتحاد جماهیر شوروی طراحی شد. این سنگین‌ترین هواپیمای جهان است. اولین پرواز An-225 در 21 دسامبر 1988 بود. این هواپیما دارای حداکثر وزن برخاست 640 تن است. طول آن 84 متر و طول بال آن 88 متر است. می‌تواند تا 250 تن بار حمل کند، از An-225 برای حمل محموله‌های بزرگ از جمله مدارگردهای شاتل فضایی و مجموعه ژنراتورها استفاده شده است.
آنتونوف An-124-100M-150 یک هواپیمای ترابری سنگین چهار موتوره است که در دهه 1980 توسط دفتر طراحی آنتونوف در SSR اوکراین طراحی شد. این هواپیما بر اساس An-124 Ruslan قبلی ساخته شده است و توسط خطوط هوایی آنتونوف تولید می‌شود. An-124-100M-150 نسخه به روز شده An-124-100 است که بار و برد بیشتری دارد. اولین پرواز خود را در دسامبر 2014 انجام داد.
در جدول زیر میتوانید ابعاد هواپیماهای باربری را بر اساس مدل مقایسه و مشاهده نمایید.
14 فوریه 2023
به نام خدا مديران محترم شركت های كشتيرانی، نماينده كشتيرانی ،خدمات بندری و … موضوع: لزوم درج صحيح تمام مفاد...
21 نوامبر 2023
وظایف بارفرابر همان‌طور که گفته شد بارفرابر طراح و هماهنگ کننده و به قولی معمار حمل‌و‌نقل است. اهم کارهایی که...
24 آوریل 2023
حمل یکسره چیست؟ حمل یکسره معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که هیچ مسیر تجاری مستقیمی بین محل صادرات و واردات وجود...
16 مارس 2023
بارنامه چیست؟ بارنامه (BL یا BoL) یک سند قانونی است که توسط یک شرکت حمل و نقل (کریر) برای یک...
15 فوریه 2023
کانتینر چیست؟ قبل از آنکه بخواهیم در این مقاله از ابعاد و اندازه های کانتینر صحبت کنیم بهتر است ابتدا...
11 مارس 2023
تفاوت فریت بار با کارگو فریت بار و کارگو هردو جزو اصطلاحاتی هستند که در حمل و نقل هوایی استفاده...
