عرضه سوخت ناخالص به ۶۰۰ کشتی ۵ میلیارد دلار ضرر زد
به گزارش سایت Maritime-Executive؛ براساس تجزیه و تحلیل یک مؤسسه استارت‌آپی با عنوان FuelTrust که در هیوستون و تگزاس آمریکا به آنالیز سوخت دریایی می‌پردازد، مشخص شده است که بازار سوخت دریایی مشکلات طولانی‌مدتی دارد و برخلاف تلاش‌هایی که صورت گرفته، فعالیت‌های غیراخلاقی، تقلبی و مغایر با استانداردها، همچنان باعث آلودگی و ناخالصی سوخت دریایی می‌شوند.
در ادامه این گزارش آمده است که سوخت کشتی بخش مهمی از هزینه‌های عملیاتی را تشکیل می‌دهد و به همین دلیل ناخالصی سوخت، سودآوری برای مراکز بانکرینگ غیراستاندارد و ضرر و زیان را برای اپراتورهای کشتی به همراه دارد. تحقیقات این گروه نشان می‌دهد که ۱۶ درصد از سوخت‌های ارائه شده به کشتی‌ها به موتور اصلی کشتی خسارت عمده وارد می‌کند.
در این ارتباط، به دلیل غیراستاندارد بودن یک مرکز تأمین سوخت در هیوستون، آمریکا، موتور‌آلات ۱۱ کشتی از کار افتاده‌اند و ۱۰۰ کشتی دیگر نیز دچار آسیب در نیروی محرکه شده‌اند.
از سوی دیگر، بررسی‌ها حاکی است که در سال ۲۰۲۲ میلادی، در مرکز بانکرینگ سنگاپور، ۲۰۰ کشتی به دلیل عرضه سوخت ناخالص و آلوده دچار آسیب شده و مالکان آن‌ها به طور کلی به حدود ۱۲۰ میلیون دلار ضرر دیده‌اند.
همچنین، در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ میلادی، حدود ۳۹ درصد از مراکز بانکرینگ جهانی دچار انحرافات غیراستاندارد ۲ درصدی شده‌اند که این رقم بر اساس اسناد منتشره از سوی آن‌ها مشخص می‌شود وگرنه ممکن است انحرافات دیگری نیز داشته باشند.
تحلیلگران شرکت FuelTrust تخمین زده‌اند که هر بار تحویل سوخت غیراستاندارد به کشتی‌ها به طور متوسط ۱۵۰۰۰ دلار ضرر نصیب مالک کشتی می‌شود.
مواردی که در سوخت‌های ناخالص وجود داشته است عبارتند از: ۳۷ درصد مربوط به محتوای سوخت، ۱۱ درصد مربوط به چگالی و ۷ درصد مربوط به آلاینده‌ها.
نتیجه‌گیری تحلیلگران شرکت FuelTrust بر اساس این اطلاعات است که بیش از ۶۰۰ کشتی به علت مشکلات سوخت در سال ۲۰۲۲ میلادی از کار افتاده یا زمین‌گیر شده‌اند و یا آسیب کلی دیده‌اند. آنان تخمین می‌زنند که این مشکلات پنج میلیارد دلار زیان به زنجیره تأمین و لجستیک کالا وارد آورده است.
در ادامه این گزارش آمده است که برخی از مشکلات مربوط به سوخت‌های عرضه شده در بنادر، به کارکنان مراکز سوخت‌گیری برمی‌گردد و ممکن است نمونه‌هایی از سوخت سولفور‌دار به جای سوخت کم‌سولفور به کشتی‌ها عرضه کنند. متأسفانه، صنعت کشتیرانی و حمل و نقل دریایی تاکنون توانایی شناسایی اینگونه تقلب‌ها را قبل از سوخت‌گیری ندارد.
در پایان این گزارش آمده است که با پیگیری بعضی از مدیران بنادر، بررسی‌های تصادفی در مراکز عرضه سوخت با دستگاه دبی‌سنج الکترونیکی (Electronic Mass Flow Meters) انجام می‌شود که در کاهش سوخت تقلبی مفید است؛ هر‌چند با استفاده از فناوری هوش مصنوعی در آینده، صنعت کشتیرانی به راحتی قادر به تشخیص سوخت تقلبی از استاندارد خواهد بود.
