افزایش ظرفیت ناوگان کانتینری با آزاد شدن ترانزیت کشتی‌ها در دریای سرخ
به گزارش کانتینر نیوز، آزاد شدن ترانزیت کشتی‌ها در مسیر دریای سرخ و کانال سوئز، چشم‌انداز تازه‌ای را برای بازار جهانی حمل کانتینری رقم زده است. مؤسسه Xeneta در تحلیل جدید خود اعلام کرد که این تحول می‌تواند تأثیر عمیقی بر ظرفیت جهانی، نرخ‌های حمل‌ونقل و توازن عرضه و تقاضا در صنعت کشتیرانی داشته باشد.
با این حال، کارشناسان هشدار می‌دهند که بازگشت گسترده ناوگان‌ها به این مسیر، نیازمند تضمین‌های امنیتی قوی‌تر است.
نگرانی از نبود اطمینان کامل امنیتی
به گفته پیتر سند، تحلیلگر ارشد مؤسسه Xeneta، هنوز جزئیات روشنی درباره وضعیت امنیتی منطقه وجود ندارد.
او توضیح داد:
«ایمنی خدمه، کشتی‌ها و محموله‌ها را نمی‌توان تنها بر اساس اظهارات گروه‌های نظامی تضمین کرد. شرکت‌های بیمه و خطوط کشتیرانی به شفافیت و اطمینان بیشتری نیاز دارند تا تصمیم به بازگشت کامل بگیرند.»
تغییر تدریجی در الگوهای تردد کشتی‌ها
بر اساس داده‌های Xeneta، در ماه‌های اخیر برخی شرکت‌های اروپایی به‌ویژه خطوط فرانسوی، به‌صورت آزمایشی عبور از دریای سرخ را از سر گرفته‌اند.
با وجود این، حجم کلی ترانزیت کشتی‌های کانتینری از کانال سوئز در سال ۲۰۲۵ کاهش یافته و هنوز با سطح پیش از بحران فاصله دارد.
سند افزود: «اگر سطح ریسک کمتر شود، احتمال افزایش ترانزیت وجود دارد، اما بازگشت گسترده به وضعیت سال ۲۰۲۳ بعید است.»
تأثیر بازگشت ناوگان بر بازار جهانی
کاهش عبور از مسیرهای طولانی‌تر اطراف دماغه امید نیک در آفریقای جنوبی، باعث می‌شود حدود ۲ میلیون TEU از ظرفیت جهانی حمل‌ونقل کانتینری دوباره آزاد شود.
این موضوع می‌تواند باعث افزایش عرضه و فشار بر نرخ‌های جهانی حمل و نقل دریایی شود؛ مگر آنکه خطوط کشتیرانی اقداماتی مانند کاهش سرعت دریانوردی، توقف موقت کشتی‌ها یا حتی اوراق ناوگان‌های قدیمی‌تر را در دستور کار قرار دهند.
کاهش نرخ‌های حمل در مسیرهای اصلی
طبق گزارش Xeneta، نرخ‌های لحظه‌ای حمل‌ونقل از خاور دور به شمال اروپا، مدیترانه و ساحل شرقی آمریکا — مسیرهایی که معمولاً از دریای سرخ عبور می‌کنند — از ابتدای سال ۲۰۲۵ بیش از ۵۰ درصد افت کرده‌اند.
به همین دلیل، بازگشت سریع کشتی‌ها به این مسیر ممکن است بازار جهانی را با ظرفیت مازاد جدی روبه‌رو کند و نرخ‌ها را حتی در مسیرهای غیرمرتبط نیز کاهش دهد.
چشم‌انداز سال ۲۰۲۶
سند در پایان تأکید کرد که خطوط کشتیرانی جهانی هم‌اکنون به آستانه ضرردهی نزدیک می‌شوند.
او افزود:
«حتی اگر شرایط دریای سرخ ثابت بماند، انتظار می‌رود نرخ‌های حمل در سال ۲۰۲۶ حدود ۲۵ درصد دیگر کاهش یابد. از این‌رو شرکت‌ها باید از هم‌اکنون برای بازگشت ناگهانی ظرفیت و تغییر در زنجیره‌های تأمین جهانی آماده باشند.»
این تحلیل نشان می‌دهد که هرچند آزاد شدن ترانزیت در دریای سرخ می‌تواند نویدبخش بازگشت رونق به تجارت جهانی باشد، اما در عین حال چالش‌های قیمتی و رقابتی جدیدی را برای صنعت کشتیرانی بین‌المللی به همراه دارد.
