بارفرابری کیست و چه نقشی دارد؟

بارفرابری کیست؟

صنعت بارفرابری از اوایل قرن دهم میلادی آغاز شده است. با تأسیس انبارهای عمومی در بنادر و شهرهای مهم، صنعت حمل و نقل دریایی رونق گرفت و بازارهای داد و ستد در اروپا نیز به تدریج تشکیل شد. در ابتدا، بارفرابر نماینده‌ای از سوی صاحب کالا یا تولید کننده بود که کالا و مال التجاره را همراهی می‌کرد و وظایفی از قبیل تخلیه و بارگیری کالا در بنادر، انجام مراسم گمرکی، دریافت و پرداخت وجوه مرتبط با کالاهای ارسالی را به عنوان نماینده اصلی صاحب کالا به عهده داشت و امور مربوط به محمولات ارسالی را کنترل می‌کرد.

او تمام جزئیات مرتبط با مسیرها، راه‌ها و وسایل حمل و نقل زمان خود را به خوبی می‌شناخت. او دارای مهارت‌های خاصی در زمینه انبارداری و نگهداری کالا بود و تمام تلاش و تخصص خود را به کار می‌گرفت تا کالاهایی که برای حمل از مبدأ به مقصد ارسال می‌شدند، به بهترین شکل جابجا شوند و در نهایت به دست گیرنده نهایی برسند. در آن زمان، وسایل حمل و نقل و ارتباطات عمدتاً تحت کنترل ارتش‌ها بودند و بارفرابران باید توانایی استفاده از این امکانات را برای تجارت غیرنظامی داشته باشند.

بارفرابری در قرن شانزده

در سال ۱۴۹۲ با کشف قاره جدید یعنی آمریکا، تجارت به مقیاس گسترده‌تری گسترش یافت و مرکز فعالیت‌های تجاری از منطقه مدیترانه به سواحل اقیانوس اطلس جابجا شد. در قرن شانزدهم، ما شاهد حضور فعال و تقریباً مستقل بارفرابران در صحنه‌های تجاری بودیم و این بارفرابران به عنوان فردی که بارنامه یا قبض انبار را صادر می‌کردند، شناخته می‌شدند. برخی از مؤسسات بارفرابری از آن زمان تا به امروز همچنان در عرصه تجارت فعالیت می‌کنند. تلاش‌های اولیه برای ساخت پل‌ها، جاده‌ها، بنادر، آبراه‌های داخلی، و گمرک‌خانه‌های بزرگ با انبارها به دوران مذکور بازمی‌گردد.

بارفرابری در قرن هجدهم

در اوایل قرن هجدهم، بارفرابران کار جمع‌آوری کالاها از فرستندگان مختلف را آغاز کردند. آنهایی که باید کالاها را برای ارسال به یک مقصد مشخص جمع‌آوری می‌کردند، همچنین وظیفه بیمه‌گذاری کالاها را نیز بر عهده داشتند. این حرفه به تدریج تغییر یافت و بارفرابران خود را از صاحبان کالا و فرستنده‌ها مجزا کردند. آنها به تدریج به عنوان افرادی مستقل و حرفه‌ای به نام “بانک” شناخته می‌شدند. در این میان، کار دریافت و پرداخت پول برای تجار را به افراد دیگری منتقل کردند که بعدها این وظیفه به عهده خود کشیدند.

بارفرابری در قرن نوزدهم

با ورود به قرن نوزدهم، دوران بخارآغاز شد. اولین کشتی با موتور بخار در سال ۱۸۰۷ توسط رابرت فولتن (Robert Fulton) ساخته شد و لوکوموتیو بخاری استفن سن (Stephenson) در سال ۱۸۲۵  با نام «راکت» به کار گرفته شد. بارفرابران اولین افراد یا کارآفرینانی بودند که از این وسیله‌های جدید برای حمل و نقل کالاهای مشتریان خود استفاده کردند.

در انتهای همین قرن، سیستم راه‌آهن در بسیاری از کشورها گسترش یافت. در اروپا این سیستم در دوره ۱۸۷۹ – ۱۸۳۰ و در ایالات متحده آمریکا از سال ۱۸۳۰ تا ۱۸۴۰، در هندوستان در سال ۱۸۴۵ و در استرالیا در سال ۱۸۵۰ مورد استفاده قرار گرفت. از آن زمان به بعد، راه‌آهن به عنوان پرکاربردترین وسیله حمل و نقل جهانی شد و منجر به کاهش چشمگیر هزینه حمل و نقل شد، به ویژه در مقایسه با استفاده از چارپایان و ارابه‌ها. راه‌آهن همچنین با حمل و نقل در نواحی ساحلی (کرانه‌ها) به رقابت پیوست و هزینه حمل و نقل در این مناطق نیز کاهش یافت.

در زمینه حمل و نقل دریایی، این نوآوری ابعاد گسترده‌تری را به وجود آورد. این نوآوری به ایجاد امکان ساخت کشتی‌های بزرگ منجر شد و جرثقیل‌هایی که با نیروی بخار کار می‌کردند، عملیات جابجایی، گذاشت و برداشت کالاها را به سرعت بیشتر و با هزینه کمتری انجام می‌دادند.

در پایان قرن نوزدهم، خودروهای برقی وارد بازار شدند (سال ۱۸۷۶). کارل بنز (Karl Benz) اولین اتومبیل خود را با موتور دیزلی در سال ۱۸۹۷ ساخت و در این دوره، وسایل نقلیه موتوری به طور گسترده‌تری به بهره‌برداری رسیدند.

تشکیل اتحادیه بارفرابران

اروپا در قرون هجده و نوزدهم تأمین کننده اصلی کالاهای مصرفی جهان شده بود. در چنین زمینه‌ای بود که «بارفرابر» نقش مهمی را برعهده گرفت و با تکیه بر دانش تخصصی خود و به تناسب اینکه داد و ستد از کدام قسمت به کدام قسمت دیگر جهان انجام میگرفت به کسب مهارت پرداخت. در این ایام بود که بارفرابران اروپا و آمریکا به همکاری پرداختند و در اروپا مقدمات آموزش حرفه‌ای به نسل جوانتر را آغاز کردند.

اتحادیه بارفرابران در اروپا تأسیس گردید و اولین کنگره خود را در سال ۱۸۸۰ در لایپ تزیک LEIPTZIG برپا کردند. در سایر کشورها که بیشتر وارد کننده بودند تا صادر کننده بارفرابر درنقش نماینده دریافت ظاهر گردید و با حضور در بنادر یا شهرهای اصلی به عنوان کارگزار گمرکی، انباردار و عامل پذیرش کالا، روانه کردن ( FORWARDING) آن به مقاصد داخلی را بعهده گرفت.

در نیمه قرن نوزدهم، یک انقلاب دیگر در زمینه حمل و نقل به وقوع پیوست، این بار در حوزه حمل و نقل جاده ‌ای. اگرچه در اوایل این قرن، حمل و نقل از طریق راه‌آهن مزیت‌های خود را داشت، اما حمل و نقل جاده‌ای به تدریج قدرت خود را بازیافت و تا جایی که تا سال ۱۹۹۰ تخمین‌زده می‌شود، تعداد وسایل نقلیه حمل باری در جاده‌ها به ۸۰ میلیون واحد رسید. در این بخش، بارفرابران نقش مهمی را ایفا کردند و از انعطاف بسیاری برخوردار بودند.

بارفرابری در قرن بیستم

دراوایل قرن بیستم بود که حمل هوایی کالا بوسیله AIR SHIP از نوع ZEPPELIN آغاز شد و مقادیر قابل توجهی از کالا با این وسیله و با سرعت ۱۱۰ تا ۱۳۵ کیلومتر در ساعت حمل میگردید. دهه ۱۹۲۰ شاهد همکاری‌های بیشتر در عرصه حمل و نقل بین المللی بود وفیاتا در سال ۱۹۲٦ با ۱٦ انجمن از قاره اروپا در وین تأسیس گردید. بعد از جنگ جهانی دوم خدمات منظم هوایی آغاز شد و طولی نکشید که به صورت شبکه‌ای از خطوط هوایی در آمد که امروزه در ابعاد بسیار وسیع شاهد آن هستیم. با لزوم جمع آوری و

یکپارچه کردن کالا برای حمل و نقل هوایی بارفرابران متخصص در حمل بار هوایی به صحنه آمدند واین شیوه حمل، یعنی گردآوری و تلفیق بارCONSOLIDATION)) روز به روز اهمیت بیشتری پیدا کرد. امروزه حمل حدود 80 درصد از محمولات هوایی از طریق بارفرابران انجام میپذیرد.

پیدایش کانتینر

جهش بعد دردنیای باربری، معرفی وسایل بسته بندی، به ویژه بارگنج یا کانتینر(CONTAINER) بوده است. امروزه بارفرابران در بکارگیری کانتینر و حمل کانتینری تخصص یافته‌اند تا جائی‌که ۷۰ تا ۸۰ درصد از محصولات کانتینری یا CONTAINER CARGO به دست بارفرابران جابجا می‌شود. بارفرابران عمده خود مالک تعداد قابل توجهی بارگنج هستند و خطوط کشتیرانی نیز بارگنج‌های خود را برای بارگیری و حمل کالا در ازاء دریافت کرایه حمل دراختیار بارفرابران می‌گذارند. تعداد کانتینرهای موجود در گردش در سال 2020 بیش از ۷۵۰ میلیون واحد TEU برآورد شده است.

ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺑﺎرﻓﺮاﺑﺮ (FREIGHT FORWARDER’S DEFINITION)

ﺑﺎرﻓﺮاﺑﺮ ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻗﺮارداد و ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎت ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺸﺘﺮي ﺑﻪ ﺣﻤﻞ ﮐﺎﻻي او ﻣﺒﺎدرت ﻣﯽورزد، ﻫﺮﭼﻨﺪ دراﯾﻦ ﮐﺎر اﻟﺰاﻣﺎً ﺧﻮد ﺑﻄﻮر ﻋﻤﻠﯽ ﮐﺎر ﺣﻤﻞ را اﻧﺠﺎم ﻧﺪﻫﺪ. ﺑﺎرﻓﺮاﺑﺮ در واﻗﻊ ﻃﺮاح، ﻣﺴﺌﻮل و ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﮐﻨﻨﺪه ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ اﺳﺖ و ﺑﻪ اﻋﺘﺒﺎر ﺗﻌﺮﯾﻔﯽ ﮐﻪ در ﻣﻘﺮرات ﺑﺎرﻓﺮاﺑﺮي ﻓﯿﺎﺗﺎ 1آﻣﺪه اﺳﺖ ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺎرﻓﺮاﺑﺮي را ﺑﻪ ﺷﺮح زﯾﺮ اراﺋﻪ ﻣﯽدﻫﺪ.

ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺎرﻓﺮاﺑﺮي ﻋﺒﺎرﺗﺴﺖ از ﻫﺮ ﻧﻮع ﺧﺪﻣﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﻤﻞ، ﺣﻤﻞ ﺗﻠﻔﯿﻘﯽ ﯾﺎ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ اﻧﺒﺎرداري، ﺟﺎﺑﺠﺎﺋﯽ، ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﯾﺎ ﺗﻮزﯾﻊ ﮐﺎﻻ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺧﺪﻣﺎت ﺟﻨﺒﯽ و ﻣﺸﻮرﺗﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ از ﺟﻤﻠﻪ (وﻟﯽ ﻧﻪ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ) اﻣﻮر ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ و ﮔﻤﺮﮐﯽ و اﻇﻬﺎر ﮐﺎﻻ ﺑﻪ ﻣﺮاﺟﻊ رﺳﻤﯽ، ﺗﺄﻣﯿﻦ ﭘﻮﺷﺶ ﺑﯿﻤﻪاي ﺑﺮاي ﮐﺎﻻ، درﯾﺎﻓﺖ ﯾﺎ ﭘﺮداﺧﺖ وﺟﻮه و ﺗﻬﯿﻪ ﯾﺎ ﺻﺪور اﺳﻨﺎد ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮐﺎﻻ ﺑﻪ ﻃﻮرﯾﮑﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺎرﻓﺮاﺑﺮ (ﻓﻮرواردر) ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﮐﺎﻻ را ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﺑﮕﯿﺮد ﺑﻪ ﺷﺮط آﻧﮑﻪ ﻫﺮ ﯾﮏ ازاﯾﻦ ﻣﻮارد در ﻗﺮارداد ﺣﻤﻞ درج و ﻣﻮرد ﺗﻮاﻓﻖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮاي ﺑﺎرﻓﺮاﺑﺮ ﻣﻌﻤﻮﻻً در دو ﺳﻤﺖ ﺗﻌﯿﯿﻦ وﻇﯿﻔﻪ و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ: