دریای سرخ در تلاطم؛ قیمت نفت در اوج

اخبار جدید از دریای سرخ نشان می‌دهد که وضعیت حمل و نقل دریایی در شرایط گنگی قرار گرفته است. امروز هم ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا در غرب آسیا با انتشار بیانیه‌ای غرق‌شدن کشتی انگلیسی دیگری را در دریای سرخ در پی حمله موشکی نیروهای مسلح یمن را تأیید کرد.در این بیانیه آمده که «کشتی روبی‌مار متعلق به یک شرکت انگلیسی سحرگاه روز شنبه در دریای سرخ غرق شد. این کشتی در ۱۸ فوریه هدف اصابت یک موشک بالستیک متعلق به گروه انصارالله (یمن) قرار گرفت. آن‌گونه که در این بیانیه ادعا شده محموله این کشتی «کود سولفات آمونیوم است و غرق‌شدن آن خطر زیست محیطی در دریای سرخ را در پی دارد.»

دولت مردمی یمن شنبه با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که کشتی انگلیسی روبی مار که ۱۳ روز پیش در دریای سرخ مورد حمله قرار گرفته بود، در دریای سرخ غرق شده است.

اختلالات در حمل و نقل در دریای سرخ و طولانی شدن مدت زمان ترانزیت محموله‌های نفت، از قیمت نفت خام حمایت کرده است. همچنین جریان تجارت نفت را تغییر داده است، به طوری که اروپا، نفت بیشتری از منابع نزدیک‌تر خریداری می‌کند و تقاضای قوی این منطقه، باعث افزایش قیمت نفت نیجریه شده است.

تحلیلگران شرکت مشاوره FGE روز در یادداشتی نوشتند: هر چند توازن نفت جهانی، در فوریه و مارس طولانی‌تر می‌شود، تغییر مسیر کشتی‌ها از دریای سرخ، عرضه در بازار را محدود نگه می‌دارد زیرا نفت بیشتری در کشتی‌ها و نفت کمتری در خشکی وجود دارد.

حداکثر ۱.۶ میلیون بشکه در روز نفت اکنون ناچار است مسیر طولانی را طی کند تا از دریای سرخ اجتناب کند. نیروهای یمن از نوامبر گذشته، در حمایت از مردم فلسطین در جنگ غزه، کشتی‌های مرتبط با رژیم صهیونیستی و همچنین آمریکا و انگلیس را در دریای سرخ، هدف حمله قرار داده‌اند. در نتیجه، ده‌ها شرکت کشتیرانی برای اجتناب از وقایع امنیتی دریای سرخ، یک مسیر ۴۰۰۰ مایلی دور آفریقا را دور می‌زنند که هزینه‌ها و مدت سفر آنها را به میزان قابل توجهی، افزایش داده است.

تحولات ماه‌های اخیر در دریای سرخ، باعث افزایش قیمت گریدهای نفتی آفریقایی و آمریکایی و افزایش قیمت معاملات نقدی نفت برنت شده که به منزله محدودتر شدن عرضه در بازارها است.

اروپا که از زمان اعمال تحریم‌ها علیه نفت روسیه در اوایل سال میلادی گذشته، وابستگی بیشتری به واردات نفت و سوخت از خاورمیانه و آسیا پیدا کرد، اکنون به دنبال متنوع کردن منابع تامین انرژی و خرید از مناطق نزدیکتر است.

اکنون، حجم زیادی از محصولات نفتی کانال سوئز را که نزدیکترین مسیر از آسیا و خاورمیانه به اروپاست، دور می‌زنند و از مسیر دماغه امید نیک در آفریقا می‌روند که بسیار طولانی‌تر بوده و باعث تاخیر در تحویل محموله‌ها و افزایش هزینه‌های کشتیرانی می‌شود.

در نتیجه، اروپا، نفت بیشتری از آمریکا و غرب آفریقا خریداری می‌کند. معامله‌گران به بلومبرگ گفتند: تقاضای فزاینده برای نفت آتلانتیک در اروپا، باعث افزایش قیمت گریدهای نفتی نیجریه و آمریکا شده و بهای معاملات نقدی نفت برنت را افزایش داده است.