بارفرابر در سمت کارگزار (AS AGENT)

بارفرابر در سمت کارگزار، مباشر یا نماینده (AS AGENT) فرستنده یا مشتری

در سمت کارگزار، که درواقع نقش سنتی بارفرابر است، وظیفه اصلی او انتخاب دقیق و دقت در انتخاب عوامل است. او عملاً در عملیات حمل و خدمات وابسته دخیل نیست و بارنامه‌ای صادر نمی‌کند. به عنوان نماینده و واسطه‌ای برای صاحب کالا، او عوامل مناسب حمل را برای حمل کالای مشتری خود انتخاب می‌کند و مسئولیت کالای مشتری را در زمان حمل، انبارداری، تخلیه و بارگیری به آن‌ها واگذار می‌کند. او همچنین بارنامه‌ها، رسیدها و اسناد مورد نیاز برای حمل و نقل محمولات مشتری را اخذ و به مشتری ارائه می‌دهد. به طور خلاصه، وظیفه او ارائه ترتیبات ضروری برای حمل و نقل محمولات مشتری خود می‌باشد.

در این نقش وی عهده دار مسئولیت اشخاص ثالث نیست.

بازرگان‌ها که به کار تجارت، اعم از واردات یا صادرات، مشغول هستند، اگر از خدمات یک بارفرابر راضی باشند، تمایل به ارتباط با بارفرابران دیگر نخواهند داشت. کیفیت و نوع خدمات ارائه شده توسط بارفرابر و قابلیت او برای اطمینان، اعتبار شغلی و حرفه‌ای خود را تضمین می‌کند. ایجاد یک رابطه متقابل موثر بین دو طرف، یعنی مشتری و بارفرابر، سودآور است. از طرف، بارفرابر به داشتن یک مشتری مداوم و پایدار بهره‌مند می‌شود و از طرف دیگر، مشتری از حضور مداوم و معتبر یک بارفرابر بهره می‌برد. در قوانین تجارت فرانسه، یک اصل وجود دارد که می‌گوید: “وظیفه بارفرابر نسبت به کالایی که به اختیار او سپرده می‌شود، مثل وظیفه یک پدر نسبت به فرزند است.” تضمین تداوم و اطمینان از انجام کارهای بارفرابر به رضایت مشتریان مرتبط است و رضایت مشتریان به عملکرد مؤثر و قابل اعتماد و خوب ارائه خدمات وابسته است.

ارائه خدمات مطلوب الزاماً به معنی ارزانی و کم هزینه بودن نیست. هنگامی که بارفرابر متوجه می‌شود که انتخاب یک روش حمل و نقل دریایی، هوایی یا زمینی ممکن است خطر یا زیان برای مشتری ایجاد کند، باید این موضوع را با مشتری مورد بحث قرار داده و با تکیه بر دانش و تخصص خود، راهکار مناسب را پیشنهاد داده و او را از جزئیات مسئله آگاه کند. بارفرابر همچنین باید از تحمیل هزینه یا کرایه بالا به مشتریان خود خودداری کند، زیرا این مشتریان ممکن است در آینده به مشتریان مداوم تبدیل شوند.

بارفرابر در نقش MTO یا متصدی حمل و نقل چندوجهی

زمانی که بارفرابر در نقش متصدی اصلی حمل و نقل چندوجهی (PRINCIPAL) قرارداد انعقاد می‌کند، وظیفه‌ای به عنوان MTO یا MULTIMODAL TRANSPORT OPERATOR بر عهده می‌گیرد. در این نقش، او مسئولیت‌های متعددی از جمله تعیین مسیر حمل، تعیین نرخ‌ها، انتخاب حمل‌کنندگان را برعهده دارد و در عین حال حاشیه سود او افزون‌تر می‌شود. MTO یا بارفرابران با عناوین دیگری نیز شناخته می‌شوند که عبارتند از:

VESSEL OPERATING MTO

در گذشته صاحبان و یا خطوط کشتیرانی کالا را فقط از بندر به بندر حمل می‌کردند. به تدریج با ارائه خدمات کامل‌تر و از هر نقطه به نقطه دیگر و با پدیده بارگنجی) کانتینری( شدن حمل و نقل در جهان، حمل کنندگان دریایی خدمات خود را به حمل زمینی و هوایی نیز بسط دادند. بنابراین صاحب یا اداره کننده کشتی خود به VO – MTO بدل شدند.

NON VESSEL OPERATING MTO

این نوع از متصدی، عاملی است که خود دارنده کشتی نیست، هرچند ممکن است بعضی از سایر وسایل مثلاً تعدادی کامیون را دراختیار داشته باشد. به عبارت دیگر مالکیت یا داشتن وسایل نقلیه‌ای چون هواپیما، ریل و یا کشتی توسط عامل مذکور مرسوم نبوده یا استثنایی است.

یک بارفرابری که عهده‌دار مسئولیت حمل کالا به عنوان حامل (AS CARRIER) و همچنین اجرای توافق حمل و نقل را به عهده می‌گیرد، بدون داشتن وسایل نقلیه مستقل، به عنوان یک متصدی حمل و نقل چند وسیله‌ای یا MTO شناخته می‌شود. این نوع از MTO  به دو صورت زیر معرفی می‌شود:

الف. بارفرابر تمام عیار یا همان Freight Forwarder، که مسئولیت ترتیب و کنترل شیوه‌های حمل کالا از مبداء تا مقصد را برعهده گرفته و این عملیات را تحت یک سند حمل واحد (مثل بارنامه FBL) انجام می‌دهد.

ب. به عنوان یک MTO نماینده (NVO-MTO)، او حمل کالا از یک بندر به بندر را تحت یک بارنامه داخلی (HOUSE B/L) یا بارنامه دریایی منظم می‌سازد و احتمالاً عملیات حمل زمینی را نیز انجام می‌دهد.

ج- به عنوان NVO – CC یا NON – VESSEL – OPERATING COMMON CARRIER که در واقع وجه تسمیه دیگری برای NV – MTO  می‌باشد، بارفرابری است که دارای کانتینرهای ملکی و یا استیجاری است و در مواقعی که خود به حد کافی مشتری ندارد از بارفرابران یا دیگر NVOCC ها برای تکمیل ظرفیت و بهره برداری از کانتینرهایش کمک می‌گیرد.

به عبارت دیگر، بارفرابر در نقش NVOCC با استفاده از خدمات یک یا چند حامل، سرویس منظمی برای حمل کالاهای ترکیبی (مختلف) را تنظیم می‌کند. او کالاهای ارسال‌کنندگان یا مشتریان مختلف را در انبار خود یا CFS که مخفف CONTAINER FREIGHT STATION است جمع‌آوری کرده و یا کالاهای متمرکزی که برای رسیدن به یک مقصد مشخص می‌باشد، در ظرفیت یک کانتینر بارگیری و به مقصد مورد نظر ارسال می‌کند. بنابر آنچه گفته شد و طبق تعریف اگر چه بارفرابر و NVOCC در واقع عملیات مشابهی را انجام می‌دهند، تفاوت آن‌ها در داشتن و به اصطلاح ارائه سرویس منظم کانتینری است.