میلیون‌ها محموله توسط کانتینرهای حمل و نقل دریایی که از بسیاری از بنادر، فرودگاه‌ها، ICD، CFS و AFS و جاهای دیگر عبور می‌کنند، حمل می‌شوند. فرستنده‌ها کالا را برای گیرندگان ارسال می‌کنند و گیرندگان باید کانتینرهای بار را از بنادر، ایستگاه‌ها یا مقاصد ذکر شده جمع‌آوری کنند. اما گاهی اوقات، گیرندگان محموله را جمع آوری نمی‌کنند و محموله رها شده در گمرک باقی می‌ماند. تعریف کالای متروکه توسط فدراسیون بین‌المللی انجمن‌های حمل و نقل کالا (فیاتا) عبارت است از: زمانی که «گیرنده [واردکننده] هیچ قصدی برای تحویل پس از یک دوره معقول نشان نداده باشد».
محموله ممکن است به دلایل متعددی که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد رها شده باشد. به عبارت دیگر کالاهای رها شده، کالاهایی هستند که توسط گیرنده پذیرفته یا اظهار نشده‌اند و یا کالاهایی که به دلیل اشتباه یا سهل انگاری فرستنده، گیرنده یا صاحبان، قابل تحویل نیستند.
در برخی از مکان‌ها مانند هند، در صورتی که محموله در مدت 30 روز توسط واردکننده ترخیص نشود، متروکه تلقی می‌شود. در چین، این مدت به 60 روز افزایش می‌یابد. در اتحادیه اروپا و استرالیا و ایران، این دوره 90 روز است. در ایالات متحده، از تاریخ واردات شش ماه بگذرد. اگرچه برخی اقلام، مانند مواد فاسد شدنی و خطرناک، «دوره معقول» کوتاه‌تری دارند.
–فرستنده بار: در بیشتر موارد، فرستنده مسئول محموله‌های رها شده است. اگر در MBL به عنوان “اصلی” و نه “نماینده” شناسایی شود، حمل کننده مستقیماً در قبال خط حمل و نقل مسئول است و باید هزینه نگهداری، حمل و نقل و دفع کالا را بپردازد.
-صادرکننده/واردکننده: به عنوان فرستنده/گیرنده/مالک محموله مسئول هستند. به طور کلی، حمل و نقل، طرف قرارداد را مسئول می‌داند در حالی که بندر واردات، وارد کننده را مسئول می‌داند.
-خط حمل و نقل: اگر حمل و نقل اصلی نباشد، خط حمل و نقل در یک رابطه قراردادی مستقیم با فرستنده است. این امر خط کشتیرانی (کوریر) را در تنگنا قرار می‌دهد زیرا هرگونه تأخیر در پرداخت پول مسئولان بندر می‌تواند بر عملیات آن تأثیر بگذارد و منجر به ضرر شود. اگر محموله در کانتینری بسته بندی شود که متعلق به خودش نیست، خط کشتیرانی ممکن است حتی متعهد به پرداخت هزینه شرکت لیزینگ باشد.
-حق حبس (توقیف): همراه با مسئولیت، خطوط کشتیرانی و حمل و نقل بار دارای حق توقیف بار محموله متروکه هستند. حق حبس عبارت است از «حق حفظ اموال شخص تا زمان پرداخت بدهی». آن‌ها می‌توانند این حق را «به شیوه‌ای معقول» – مانند یک مزایده تأیید شده توسط گمرک – برای بازیابی مبلغ بدهی و هزینه بازپرداخت آن اعمال کنند.
محموله‌های رها شده حداقل برای یکی از طرفین درگیر در این فرآیند ضرر مالی دارد. کانتینرهای رها شده ممکن است برای خط کشتیرانی یا حمل و نقل بار، سنگینی کنند و خطوط حمل و نقل نمی‌توانند کانتینرها را برای مدت طولانی در انبار نگهداری کنند. پس از انتظار برای مدت معقول، خط کشتیرانی ممکن است پس از اخذ مجوز از مقامات بندری و گمرکی، اقداماتی را برای دفع و فروش کالا آغاز کند که به روش‌های زیر انجام می‌شود:
شرکت حمل و نقل ممکن است سعی کند کالا را به خریدار احتمالی بفروشد. اگر خریدار در همان کشور و مکان باشد که کالاهای رها شده نگهداری می‌شود، این امر آسان می‌شود.
فروش مجدد کالاهای رها شده به خریدار در کشوری دیگر شامل صادرات مجدد کالا می‌شود.
این گزینه در صورتی است که فرستنده مایل به پس گرفتن کالا باشد. در مورد نحوه تسویه هزینه‌های حمل و نقل و سایر هزینه‌های انجام شده باید از قبل توافق نامه امضا شود.
پس از اتمام همه راه‌ها، به عنوان آخرین راه حل؛ ممکن است کالا پس از کسب مجوز از بندر و گمرک به حراج گذاشته شود. این حراج به صورت مزایده کتبی و یا خرده فروشی انجام می‌شود؛ چگونگی انتخاب شیوه‌ی فروش کالای متروکه نیز توسط اداره گمرک مشخص می‌شود. لازم به ذکر است که صاحب کالا دو سال فرصت دارد تا اسناد و مدارک مورد نیاز برای اثبات مالکیت کالا را به اداره گمرک تحویل داده و مبلغ باقی مانده از فروش کالای متروکه شده اش را از اداره گمرک باز پس گیرد.
این حراج توسط ماموران گمرک حمل و نقل، سازماندهی می‌شود که به عموم مردم اجازه می‌دهد تا کالاها و وسایل نقلیه را از قبل مشاهده کنند. آن‌ها همچنین تاریخ حراج کالای متروکه را در رسانه‌های مکتوب و پخش اعلام می‌کنند. درآمد حاصله صرف تسویه قبوض محموله، انبار، عوارض، حمل و نقل و حراج به همراه سایر هزینه‌های مرتبط می‌شود. اما اگر درآمد حاصل از مزایده هزینه‌های متحمل شده توسط شرکت حمل و نقل را پوشش ندهد، در حقوق بین الملل مقرره‌ای برای اقدام علیه فرستنده وجود دارد.
اگر کشتی پس از اتمام زمان آزاد در ترمینال یا بندر نگه داشته شود، فرستنده باید هزینه‌های دموراژ را بپردازد. معمولاً هر چه مدت زمان بیشتری در ترمینال نگهداری شود، هزینه دموراژ افزایش می‌یابد. اختلاف بین فرستنده و خط حمل و نقل ممکن است مدت قابل توجهی طول بکشد و منجر به پرداخت هزینه‌های سنگین شود. به همین دلیل است که بسیاری از فرستنده‌ها تصمیم می‌گیرند به جای پرداخت هزینه‌های دموراژ، کانتینر و محموله خود را رها کنند.
ممکن است دلایل متعددی برای رها شدن یک محموله وجود داشته باشد. رایج‌ترین آن‌ها عبارتند از:
حمل و نقل کالا ممکن است به دلایل زیادی زمان بیشتری نسبت به زمان برنامه‌ریزی شده داشته باشد که رایج‌ترین آن‌ها آب و هوا است، زیرا تقریباً همه وسایل حمل و نقل را تحت تأثیر قرار می‌دهد. شرایط آب و هوایی بسیار بد ممکن است به زمان بیشتری برای تحویل نیاز داشته باشد و در نتیجه هزینه‌های بیشتری را به‌همراه داشته باشد.
برخی از نقص فنی وسیله نقلیه یا کشتی ممکن است تحویل را به تأخیر بیندازند، البته معمولاً برای مدت طولانی نیست.
مشکلات در گمرک اگر مقامات تخلف واردات را تشخیص دهند، ممکن است محموله شما به تعویق بیفتد یا توقیف شود. اطمینان حاصل کنید که تمام اسناد حمل و نقل خود را مرتب کرده‌اید.
حمل و نقل در فصول اوج بار نیز ممکن است منجر به تاخیر در بار شود. سعی کنید از حمل و نقل محموله‌های حساس به زمان در فصول شلوغ حمل و نقل خودداری کنید.
3 آوریل 2023
بنادر جهان در حالی که هر کشوری دارای بندر اختصاصی خود می‌باشد و برای بهبود زیرساخت‌های بندری خود تلاش می‌کند،...
4 مارس 2023
هواپیماهای تمام بار هواپیماهای تمام بار بخش مهمی از سیستم حمل و نقل مدرن هستند که کالاها و مواد را...
19 فوریه 2023
قوانین اجاره کشتی از کشتی استفاده‌های مختلفی می‌شود اما یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین آن‌ها به‌کارگیری آن برای حمل و...
28 آگوست 2023
فناوری‌های نوین در حمل و نقل بین‌المللی در حمل و نقل بین‌المللی و به‌خصوص حمل و نقل دریایی، فناوری‌های نوین...
26 فوریه 2023
حمل و نقل دریایی چیست؟ به حمل و نقل مقادیر زیادی کالا که از طریق دریا و با استفاده از...
1 مارس 2023
حمل و نقل هوایی چیست؟ یکی از ارکان اصلی واردات و صادرات، حمل بار به مقصد است. یکی از راه‌ها،...
