کالای متروکه چیست؟

چه زمانی محموله متروکه محسوب می شود؟

میلیون‌ها محموله توسط کانتینرهای حمل و نقل دریایی که از بسیاری از بنادر، فرودگاه‌ها، ICD، CFS و AFS و جاهای دیگر عبور می‌کنند، حمل می‌شوند. فرستنده‌ها کالا را برای گیرندگان ارسال می‌کنند و گیرندگان باید کانتینرهای بار را از بنادر، ایستگاه‌ها یا مقاصد ذکر شده جمع‌آوری کنند. اما گاهی اوقات، گیرندگان محموله را جمع آوری نمی‌کنند و محموله رها شده در گمرک باقی ‌می‌ماند. تعریف کالای متروکه توسط فدراسیون بین‌المللی انجمن‌های حمل و نقل کالا (فیاتا) عبارت است از: زمانی که «گیرنده [واردکننده] هیچ قصدی برای تحویل پس از یک دوره معقول نشان نداده باشد».

محموله ممکن است به دلایل متعددی که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد رها شده باشد. به عبارت دیگر کالاهای رها شده، کالاهایی هستند که توسط گیرنده پذیرفته یا اظهار نشده‌اند و یا کالاهایی که به دلیل اشتباه یا سهل انگاری فرستنده، گیرنده یا صاحبان، قابل تحویل نیستند.

در برخی از مکان‌ها مانند هند، در صورتی که محموله در مدت 30 روز توسط واردکننده ترخیص نشود، متروکه تلقی می‌شود. در چین، این مدت به 60 روز افزایش می‌یابد. در اتحادیه اروپا و استرالیا و ایران، این دوره 90 روز است. در ایالات متحده، از تاریخ واردات شش ماه بگذرد. اگرچه برخی اقلام، مانند مواد فاسد شدنی و خطرناک، «دوره معقول» کوتاه‌تری دارند.

چه کسی مسئول کالاهای متروکه است؟

–فرستنده بار: در بیشتر موارد، فرستنده مسئول محموله‌های رها شده است. اگر در MBL به عنوان “اصلی” و نه “نماینده” شناسایی شود، حمل کننده مستقیماً در قبال خط حمل و نقل مسئول است و باید هزینه نگهداری، حمل و نقل و دفع کالا را بپردازد.

-صادرکننده/واردکننده: به عنوان فرستنده/گیرنده/مالک محموله مسئول هستند. به طور کلی، حمل و نقل، طرف قرارداد را مسئول می‌داند در حالی که بندر واردات، وارد کننده را مسئول می‌داند.

-خط حمل و نقل: اگر حمل و نقل اصلی نباشد، خط حمل و نقل در یک رابطه قراردادی مستقیم با فرستنده است. این امر خط کشتیرانی (کوریر) را در تنگنا قرار می‌دهد زیرا هرگونه تأخیر در پرداخت پول مسئولان بندر می‌تواند بر عملیات آن تأثیر بگذارد و منجر به ضرر شود. اگر محموله در کانتینری بسته بندی شود که متعلق به خودش نیست، خط کشتیرانی ممکن است حتی متعهد به پرداخت هزینه شرکت لیزینگ باشد.

-حق حبس (توقیف): همراه با مسئولیت، خطوط کشتیرانی و حمل و نقل بار دارای حق توقیف بار محموله متروکه هستند. حق حبس عبارت است از «حق حفظ اموال شخص تا زمان پرداخت بدهی». آن‌ها می‌توانند این حق را «به شیوه‌ای معقول» – مانند یک مزایده تأیید شده توسط گمرک – برای بازیابی مبلغ بدهی و هزینه بازپرداخت آن اعمال کنند.

محتوای کالای مترکه چه خواهد شد؟

محموله‌های رها شده حداقل برای یکی از طرفین درگیر در این فرآیند ضرر مالی دارد. کانتینرهای رها شده ممکن است برای خط کشتیرانی یا حمل و نقل بار، سنگینی کنند و خطوط حمل و نقل نمی‌توانند کانتینرها را برای مدت طولانی در انبار نگهداری کنند. پس از انتظار برای مدت معقول، خط کشتیرانی ممکن است پس از اخذ مجوز از مقامات بندری و گمرکی، اقداماتی را برای دفع و فروش کالا آغاز کند که به روش‌های زیر انجام می‌شود: